استانداردهاي انساني وزارت خارجه آمريكا چيست؟
آنچه انتقال ستونهاي بعدي از اشرف را متوقف كرده عدم تأمين حداقل نيازمنديهاي انساني است كه از سال پيش در صدها اطلاعيه اعلام شده و ربطي به حكم دادگاه ندارد.
اگر وزارتخارجه مي‌خواهد حركت ستونها از سرگرفته شود بايد بر اعمال استانداردهاي انساني كه دولت عراق آنها را به طور مستمر پايمال مي‌كند، پافشاري كند.
هشدار دادن و مرتبط كردن مستمر تخليه اشرف با لغو نامگذاري تروريستي همراه با ناديده گرفتن حقوق انساني ساكنان اشرف و ليبرتي توسط وزارت خارجه آمريكا، هيچ پايه و اساس قانوني ندارد و قابل قبول نيست. دادگاه واشينگتن نيز چنين ارتباطي را در حكم خود مطرح نكرده است.
ساكنان اشرف هيچ سوءتفاهمي در مورد اختيارات وزيرخارجه ايالات متحده براي ليست گذاري مجدد ندارند. وزير همين امروز هم مي‌تواند تصميم به ليست گذاري مجدد بگيرد و مجاهدين هم مي‌توانند فردا دوباره شكايت كنند و تصميم وزير را به چالش بكشند.
اگر وزارتخارجه سند و مدرك معتبري براي نگه داشتن نام مجاهدين در ليست داشت، چنانكه در حكم دادگاه آمده 600 روز ”تأخير فاحش“ نمي كرد و در نامگذاري مجدد ترديدي به خود راه نمي‌داد.
مقامهاي دولت آمريكا در زمان رياست جمهوري كلينتون به روشني اعتراف كردند كه نامگذاري مجاهدين در ليست تروريستي از ابتدا به‌خاطر دلجويي از حاكمان ايران، صورت گرفته و امروز نير نگه داشتن مجاهدين در ليست، در ادامه همين سياست است.
يك اجماع گسترده دو حزبي در كنگره و سياستمداران امريكايي، اين نامگذاري را عامل سركوب مجاهدين در داخل ايران و كشتار ساكنان اشرف در عراق مي‌داند كه تاكنون 49شهيد و بيش از 1000مجروح داشته است.
تا كنون 2000 نفر از ساكنان اشرف به ليبرتي منتقل شده اند، اين نشان دهنده پايبندي مجاهدين به توافقنامه براي انتقال به ليبرتي است، در حاليكه عراق به اين توافقنامه پايبند نبوده است.
ساكنان اشرف از شش ماه پيش بارها اعلام كرده اند در صورتي كه خواستهاي حداقل آنها كه به طور كامل انساني و قانوني و مشروع است برآورده شود، بلافاصله به ليبرتي خواهند رفت. اين خواستها دقيقأ در چارچوب يادداشت تفاهم امضاشده بين عراق با ملل متحد است و خانم كلينتون هم در بيانيه 25دسامبر خود از آن حمايت كرده است.
مشكل، نقض مستمر توافقات و همين يادداشت تفاهم از سوي حكومت عراق و زندان سازي براي تسليم ساكنان اشرف در برابر فاشيسم ديني و دست نشاندگان عراقي آن است. حقيقتي كه متأسفانه دولت آمريكا در مقابل آن سكوت پيشه كرده است.
درخواستهاي ساكنان اشرف براي از سرگيري حركت ستونهاي بعدي شامل مينيمم حقوق انساني آنهاست كه بعد از جلسات متعدد نمايندگان ساكنان و شخصيتهاي برجسته در دو سوي آتلانتيك و نمايندگان دولت آمريكا و ملل متحد، از سوي رئيس كميته بين المللي در جستجوي عدالت و نايب رئيس پارلمان اروپا، به نمايندگي از سوي 4000پارلمانتر در كشورهاي مختلف جهان به شرح زير فرموله شده است:
1ـ انتقال 300 كولر از كمپ اشرف به كمپ ليبرتي
2ـ انتقال كليه ژنراتورها از كمپ اشرف به كمپ ليبرتي، اگر عراق ترديدي نسبت به مالكيت اين ژنراتورها دارد، اين موضوع مي تواند بعداً با نظارت سازمان ملل متحد حل و فصل شود
۳-انتقال ۲۵ کامیون اجناس باقیمانده ستون های چهارم و پنجم همراه با ۶ تانکر آب و فاضلاب و سوخت که ازقبل در مورد انتقال آنها توافق شده بود و در میانه راه لیبرتی تغییر مسیر داده شد .
۴- انتقال پنج لیفت تراک از اموال ساکنان از اشرف به لیبرتی برای جابجا کردن بارهای سنگین که در حال حاضر مجاهدان لیبرتی مانند زندانیان محکوم به اعمال شاقه مجبورند با ضایعات جسمانی، آنها را بر روی دوشهای خود حمل کنند.
۵-انتقال ۳ خودرو و ۶ بنگال ویژه طراحی شده برای بیمارانی که از کمر به پایین فلج هستند.
۶-انتقال ۱۰ خودروی سواری برای هر ۴۰۰ نفر طبق توافقات قبلی، یعنی یک خودرو با ظرفیت ۴ الی ۵ سرنشین برای ۴۰ نفر، بنحوی که بیماران و مجروحان و بزرگسالان بتوانند برای نقل و انتقال به غذاخوری در گرمای ۵۵ درجه از آن استفاده کنند.
۷-اجازه سازندگی شامل پیاده رو، پاگرد، سایه بان، پله شیب دار، تآسیسات ویژه برای معلولان، و محیط سبز.
۸-وصل لیبرتی به شبکه آب بغداد یا اینکه مجاهدان لیبرتی مجاز باشند از کانال آب در ۱۵۰ متری، آب پمپاژ و تصفیه کنند. در حال حاضر آب با تانکر از ۱۲ کیلومتری از شمع آب عمومی تامین میشود که با توجه به ازدحام شهروندان در محل آب مخصوصا در فصل گرما، آوردن یک تانکر آب، ۶ الی ۱۰ ساعت طول میکشد.
۹-اجازه ورود به تاجران و خریداران به اشرف تا بتوانند اقلام منقول را برای تامین هزینه های کلان اشرف و لیبرتی خریداری کنند. و بخشی از قیمت را قبل از شروع جابجایی به ساکنان بپردازند. کافی است یادآوری کنیم که در ۴ ماه گذشته هزینه سوخت ژنراتورهای لیبرتی بیش از یک میلیون دلار بوده است زیرا حکومت عراق برای چهارمین سال، کماکان از فروش سوخت به مجاهدان اشرف و لیبرتی با همان قیمتی که سایر شهروندان خریداری میکنند خودداری میکند و ساکنان مجبورند سوخت را از کشورهای دیگر با هزینه چندین برابر وارد کنند.
۱۰-شروع مذاکره بین نمایندگان مالی اشرف با دولت عراق در مورد نحوه فروش اموال غیرمنقول و امضای قراردادهای مورد نیاز و شروع پرداخت ها و اینکه حداقل ۲۰۰ تن از ساکنان تا فروش دارایی های منقول و غیر منقول خود برای حفظ و نگهداری این اموال در اشرف بمانند.
1. Transfer of 300 air conditioners from Ashraf to Liberty.
2. Transfer of all the power generators that are currently in Camp Ashraf to Camp Liberty. If there is any dispute about the ownership of the generators, they can be resolved in the future, under supervision of UN.
3. Transfer of 25 trucks, containing the belongings left over from the fourth and fifth convoys,8 and six utility vehicles about which there had already been an agreement.
4. Transfer of five forklifts from Ashraf to Liberty for the purpose of moving the residents’ belongings.
5. Transfer of three specially-designed vehicles and six specially-designed trailers for the disabled.
6. Transfer of 50 passenger cars from Ashraf to Liberty. It means one car for every 40 residents, which is absolutely necessary in the hot weather and for wounded and disabled residents.
7. Permission for construction, including the building of pavements, porches, canopies, ramps, special facilities for the disabled and green areas.
8. Connecting Liberty to Baghdad’s water network. Alternatively, the residents should be permitted to hire Iraqi contractors to pump the water into Liberty from a nearby water canal and bringing their own water purification system from Ashraf.
9. Allowing merchants or bidders access to Ashraf to negotiate and buy the movable properties as soon as possible and to make advanced payment and start making partial payments to the residents before the resumption of the relocation of the next convoy.
10. Start of negotiations between the residents and their financial representatives and the Iraqi Government to sell the immovable assets and properties, or negotiations with third parties (Iraqi Government should provide permission) to sign the necessary agreements. Partial payments should be made before the relocation. At least 200 residents would remain at Ashraf to maintain and upkeep the properties until they are sold in their entirety.
تمامي اين مواد در چارچوب يادداشت تفاهم است و لوكس يا زياده خواهي نيست. دولت آمريكا قبل از انتقال گروه پنجم تضمين كرد كه عراق متعهد شده است "to transport some utility cars and trailers for the disabled; a commitment to connect water and electrical power at Camp Liberty to Iraqi networks, with a commitment to provide water and power until that time; ability to hire up to 100 Iraqi workers to help with loading cargo at Camp Ashraf; agreement in principle to transport some generators; and progress on the sale of legal and movable property"
اما اين قولها و تعهدات هرگز عملي نشد. بدتر اينكه، در يك عمل راهزنانه، شش خودروي خدماتي كه در كاروان پنجم بود در ميانه راه ليبرتي، تغيير مسير داده شد. حال، اينكه وزارتخارجه به‌جاي دفاع از اين حداقلها مي‌گويد برخي از اين خواستها مانند يك خودرو براي 40 نفر اهميت ندارد، شرم آور است. به اين وسيله هم حق مالكيت ساكنان بر داراييهايشان را انكار مي‌كند و هم براي حداقل حقوق انساني بيماران و مجروحان و بزرگسالان در گرماي فوق العاده هوا، بهايي قائل نيست. به‌خصوص براي 1000مجروح و معلولي كه در برابر چشمان نيروهاي آمريكايي و در اثر بي عملي آنها در سال 88 و سال 90 در حمله نيروهاي عراقي دچار چنين وضعيتي شدند.
معلوم نيست چرا وزارتخارجه به موازات رژيم ملايان و سفير رژيم ايران در بغداد براي ضرب الاجل مسخره 20ژوييه براي بي خانمان كردن 1200 انسان بيدفاع، در آستانه ماه رمضان و گرماي 55درجه بازار گرمي مي‌كند.
ساكنان اشرف همچنانكه بارها اعلام كرده اند به محض اجراي مواد دهگانه فوق به طور كامل به ليبرتي خواهند رفت، اما تا كنون هيچيك از آنها اجرا نشده است.
2. Transfer of all the power generators that are currently in Camp Ashraf to Camp Liberty. If there is any dispute about the ownership of the generators, they can be resolved in the future, under supervision of UN.
3. Transfer of 25 trucks, containing the belongings left over from the fourth and fifth convoys,8 and six utility vehicles about which there had already been an agreement.
4. Transfer of five forklifts from Ashraf to Liberty for the purpose of moving the residents’ belongings.
5. Transfer of three specially-designed vehicles and six specially-designed trailers for the disabled.
6. Transfer of 50 passenger cars from Ashraf to Liberty. It means one car for every 40 residents, which is absolutely necessary in the hot weather and for wounded and disabled residents.
7. Permission for construction, including the building of pavements, porches, canopies, ramps, special facilities for the disabled and green areas.
8. Connecting Liberty to Baghdad’s water network. Alternatively, the residents should be permitted to hire Iraqi contractors to pump the water into Liberty from a nearby water canal and bringing their own water purification system from Ashraf.
9. Allowing merchants or bidders access to Ashraf to negotiate and buy the movable properties as soon as possible and to make advanced payment and start making partial payments to the residents before the resumption of the relocation of the next convoy.
10. Start of negotiations between the residents and their financial representatives and the Iraqi Government to sell the immovable assets and properties, or negotiations with third parties (Iraqi Government should provide permission) to sign the necessary agreements. Partial payments should be made before the relocation. At least 200 residents would remain at Ashraf to maintain and upkeep the properties until they are sold in their entirety.
تمامي اين مواد در چارچوب يادداشت تفاهم است و لوكس يا زياده خواهي نيست. دولت آمريكا قبل از انتقال گروه پنجم تضمين كرد كه عراق متعهد شده است "to transport some utility cars and trailers for the disabled; a commitment to connect water and electrical power at Camp Liberty to Iraqi networks, with a commitment to provide water and power until that time; ability to hire up to 100 Iraqi workers to help with loading cargo at Camp Ashraf; agreement in principle to transport some generators; and progress on the sale of legal and movable property"
اما اين قولها و تعهدات هرگز عملي نشد. بدتر اينكه، در يك عمل راهزنانه، شش خودروي خدماتي كه در كاروان پنجم بود در ميانه راه ليبرتي، تغيير مسير داده شد. حال، اينكه وزارتخارجه به‌جاي دفاع از اين حداقلها مي‌گويد برخي از اين خواستها مانند يك خودرو براي 40 نفر اهميت ندارد، شرم آور است. به اين وسيله هم حق مالكيت ساكنان بر داراييهايشان را انكار مي‌كند و هم براي حداقل حقوق انساني بيماران و مجروحان و بزرگسالان در گرماي فوق العاده هوا، بهايي قائل نيست. به‌خصوص براي 1000مجروح و معلولي كه در برابر چشمان نيروهاي آمريكايي و در اثر بي عملي آنها در سال 88 و سال 90 در حمله نيروهاي عراقي دچار چنين وضعيتي شدند.
معلوم نيست چرا وزارتخارجه به موازات رژيم ملايان و سفير رژيم ايران در بغداد براي ضرب الاجل مسخره 20ژوييه براي بي خانمان كردن 1200 انسان بيدفاع، در آستانه ماه رمضان و گرماي 55درجه بازار گرمي مي‌كند.
ساكنان اشرف همچنانكه بارها اعلام كرده اند به محض اجراي مواد دهگانه فوق به طور كامل به ليبرتي خواهند رفت، اما تا كنون هيچيك از آنها اجرا نشده است.
